Przepis z 'Książki ku­char­skiej dla oszczęd­nych go­spo­dyń’ wy­da­nej przed woj­ną (brak da­ty wy­da­nia) przez Towarzystwo Wydawnicze 'Bluszcz’. Książka z se­rii 'Życie prak­tycz­ne’. Kolejny prze­pis uży­wa­ny przez mo­ją Babcię.

Garniec mą­ki /4 kwarty/ roz­ro­bić 2 kwar­ta­mi mle­ka /kwarta czy­li 1 litr/, do­dać 20 de­ka droż­dży, roz­ro­bio­nych w pół kwar­cie mle­ka, wy­mie­szać po­sy­pać mą­ką. Gdy cia­sto pod­ro­śnie, po­so­lić, do­dać 8-10 żół­tek /zależnie od wielkości/ ubi­tych z cu­krem i biał­ka ubi­te na pia­nę, 3 szklan­ki to­pio­ne­go ma­sła, ro­dzyn­ków, drob­niut­ko po­kra­ja­nej skor­ki po­ma­rań­czo­wej, wa­nil­ji i cu­kru do sma­ku. Wyrabiać cia­sto dłu­go, do­pó­ki od rąk nie od­sta­je. Niech raz jesz­cze pod­ro­śnie. Ułożyć na wy­sma­ro­wa­ne ma­słem bla­chy, a gdy pod­ro­śnie wsta­wić w piec.

Z tak przy­go­to­wa­ne­go cia­sta mo­że­my zro­bić pla­cek; wte­dy po wierz­chu po­sy­pać go moż­na sie­ka­ne­mi mig­da­ła­mi lub kru­szon­ka­mi zro­bio­ne­mi z cu­kru i świe­że­go ma­sła z do­dat­kiem szczyp­ty mąki.

To sa­mo cia­sto moż­na na stol­ni­cy roz­cią­gnąć na pa­lec gru­bo, po­sma­ro­wać po­wi­dła­mi, bo­rów­ka­mi al­bo ma­kiem spa­rzo­nym, utar­tym w do­ni­cy i za­pra­wio­nym cu­krem, mig­da­ła­mi sie­ka­ne­mi i skór­ką po­ma­rań­czo­wą. Posmarowane cia­sto zwi­nąć, co utwo­rzy struc­lę.

Można też na droż­dżo­wem lub kru­chem cie­ście uło­żyć gę­sto śliw­ki prze­kra­ja­ne (aby pest­ki od­rzu­cić), po­sy­pa­ne cu­krem i cy­na­mo­nem, co nam da pla­cek ze śliw­ka­mi.