9 lu­te­go przy­pa­da Międzynarodowy Dzień Pizzy, świę­to naj­star­sze­go plac­ka z do­dat­ka­mi i po­pu­lar­ne­go da­nia uwiel­bia­ne­go przez mi­lio­ny ła­su­chów. Od lat naj­więk­si sma­ko­sze nie po­tra­fi­li jej się oprzeć i dziś pew­nie bę­dzie po­dob­nie. Jest szyb­ka, ła­twa i w za­leż­no­ści od do­bo­ru do­dat­ków, za­spo­koi każ­dy gust – Włocha, Polaka i Amerykanina.

Wydawać by się mo­gło, że sko­ro piz­za jest jed­nym z tra­dy­cyj­nych dań w kuch­ni wło­skiej to wła­śnie z te­go kra­ju po­cho­dzi. Jednak od daw­na przy­pusz­cza się, że oj­czy­zną tej po­tra­wy jest Grecja. Pierwowzór piz­zy to pła­ski chleb, po­sma­ro­wa­ny oli­wą z czosn­kiem i do­dat­kiem ziół. Około 500 ro­ku przed na­szą erą pla­cek ten tra­fił do Rzymu. Tam suk­ce­syw­nie do­da­wa­no ko­lej­ne skład­ni­ki, aż oko­ło 1889 ro­ku po­wsta­ło da­nie na kształt współ­cze­snej piz­zy. Wówczas do Neapolu przy­by­ła kró­lo­wa Włoch Margherita, dla któ­rej miej­sco­wy pie­karz przy­go­to­wał spe­cjal­ną po­tra­wę, piz­zę. Dziś ta pod­sta­wo­wa wer­sja plac­ka o ko­lo­rach wło­skiej fla­gi (zie­lo­na ba­zy­lia, śnież­no­bia­ła moz­za­rel­la i czer­wo­ne po­mi­do­ry) jest naj­po­pu­lar­niej­szą i naj­bar­dziej lu­bia­ną od­mia­ną śród­ziem­no­mor­skie­go dania.

Oczywiście, prze­pi­sów na to kul­to­we da­nie jest wie­le. Cechuje je róż­no­rod­ność do­dat­ków gru­bość cia­sta i wiel­kość. Każdy kraj do­da­wał do piz­zy coś od sie­bie spra­wia­jąc, że w każ­dym pań­stwie sma­ku­je ona ina­czej. Na kla­sycz­nej wło­skiej piz­zy obok po­mi­do­rów i ba­zy­lii czę­sto po­ja­wia­ją się de­li­kat­ne owo­ce mo­rza, wy­ra­zi­ste sar­de­le i aro­ma­tycz­ne se­ry. W Polsce do­da­je­my wę­dzo­ne wę­dli­ny i pach­ną­ce kieł­ba­sy, pie­czar­ki two­rząc wer­sję „wiej­ską”. Lubujemy się też w roz­pły­wa­ją­cym się, lek­ko sło­nym i go­rą­cym oscyp­ku, kró­lu­ją­cym na piz­zy „gó­ral­skiej”. Nie po­gar­dzi­my też in­ny­mi sma­ko­wy­mi wa­ria­cja­mi – „ha­waj­ską”, „grec­ką”, „mek­sy­kań­ską” czy „an­da­lu­zyj­ską”. Z ko­lei dla Amerykanina na piz­zy obo­wiąz­ko­wo mu­si zna­leźć się spo­ro se­ra, kur­czak, ku­ku­ry­dza i naj­le­piej coś pikantnego.

Oprócz sze­ro­kiej ga­my do­dat­ków, piz­zę two­rzy rów­nież sos. Najbardziej uni­wer­sal­nym jest po­pu­lar­ne TABASCO – ale bez obaw, nie każ­de jest pie­kiel­nie ostre. Najostrzejszy sos TABASCO Habanero po­wstał dzię­ki do­dat­ko­wi wy­wo­dzą­cej się z Jamajki pa­pry­ki, i do­da­je piz­zy praw­dzi­we­go tem­pe­ra­men­tu. Jednak dla tych, któ­rzy ma­ją de­li­kat­ne pod­nie­bie­nia ide­al­na bę­dzie lek­ko czosn­ko­wa od­mia­na TABASCO Garlic Pepper lub zie­lo­ny sos na ba­zie pa­prycz­ki Jalapeno. Skład tych so­sów spra­wia, że ich aro­mat nie do­mi­nu­je nad sma­kiem do­dat­ków, lecz go wzbo­ga­ca i pod­kre­śla. Jednak jak w ta­ki dzień jak dziś zde­cy­do­wać się na któ­ryś ze sma­ko­wych wa­rian­tów? Zwyczajnie. Wybierz z każ­dej wer­sji te skład­ni­ki, któ­re lu­bisz naj­bar­dziej i za­miast dzwo­nić do po­bli­skie­go fa­st­fo­odu, zrób piz­zę w domu.

Podstawowy prze­pis na cia­sto do pizzy:

• 500g prze­sia­nej mą­ki pszennej,
• 250 ml lek­ko cie­płej wody,
• 1 opa­ko­wa­nie droż­dży instant,
• 1 łyż­ka oli­wy z oliwek,
• 1/2 ły­żecz­ki cukru,
• 1/2 ły­żecz­ki czosn­ku w prosz­ku do smaku,
• Sól do smaku.

W mi­sce mie­sza­my su­che skład­ni­ki na spód piz­zy – mą­kę, droż­dże, cu­kier, czo­snek i sól, a na­stęp­nie łą­czy­my z wo­dą i ugnia­ta­my cia­sto. Gdy bę­dzie mia­ło jed­no­li­tą kon­sy­sten­cję i bę­dzie sprę­ży­ste, od­sta­wia­my na min. 30-40 mi­nut w cie­płe miej­sce do wy­ro­śnię­cia. Po tym cza­sie roz­grze­wa­my pie­kar­nik do 250 stop­ni C, a z wcze­śniej przy­go­to­wa­ne­go i wy­ro­śnię­te­go cia­sta for­mu­je­my okrąg. Wierzch sma­ru­je­my oli­wą z oli­wek, a na­stęp­nie po­sy­pu­je­my so­lą i czosn­kiem. Ciasto umiesz­cza­my w pie­kar­ni­ku i pie­cze­my oko­ło 5 mi­nut, uwa­ża­jąc by nie przy­pa­lić spodu. Gdy lek­ko spuch­nie, wyj­mu­je­my cia­sto i od­sta­wia­my do ostygnięcia.

Pizza Warzywna piz­za śródziemnomorska

Składniki:

• 3 łyż­ki TABASCO Original,
• 1 1/2 szklan­ki tar­te­go se­ra mozzarella,
• 3/4 szklan­ki prze­cie­ru pomidorowego,
• 1/3 szklan­ki pla­ster­ków cebuli,
• 1/4 szklan­ki po­kro­jo­nych grzy­bów (np. pieczarek),
• 1/4 szklan­ki po­kro­jo­nej w pa­ski zie­lo­nej papryki,
• 1/4 szklan­ki po­kro­jo­nych czar­nych oliwek.

Sos TABASCO i prze­cier łą­czy­my w ma­łej mi­sce, do­brze mie­sza­my i od­sta­wia­my. Wystudzony spód piz­zy sma­ru­je­my so­sem, zo­sta­wia­jąc ok. 1 cen­ty­metr od kra­wę­dzi. Posypujemy se­rem, a na wierzch kła­dzie­my ce­bu­lę, grzy­by, zie­lo­ną pa­pry­kę i oliw­ki. Pizzę pie­cze­my ok. 15 mi­nut, w 250 stop­niach Celsjusza, spraw­dza­jąc czy nie ru­mie­ni się zbytnio.

Pizza Hawajska z TABASCO

Składniki:

• 2 łyż­ki TABASCO Habanero,
• 1/2 szklan­ki so­su ma­ri­na­ra lub prze­cie­ru pomidorowego,
• 1 szklan­ka cien­kich pla­ster­ków ananasa,
• 1 szklan­ka cien­kich pla­ster­ków szyn­ki pie­czo­nej, po­cię­tej na kawałki,
• 1/4 szklan­ki cien­ko po­kro­jo­nej zie­lo­nej cebuli,
• 3/4 szklan­ki tar­te­go se­ra mozzarella.

Oba so­sy do­kład­nie wy­mie­szaj i go­to­wą mie­szan­ką po­sma­ruj wierzch cia­sta. Całość ko­lej­no po­syp ana­na­sem, szyn­ką, zie­lo­ną ce­bul­ką i moz­za­rel­lą. Pizza po­win­na się piec 15-17 mi­nut w 250 stop­niach Celsjusza. Gotową kro­imy w rów­ne trój­ką­ty i po­da­je­my natychmiast.

Pizza „Jamajski kurczak”

Składniki

• 500 g wę­dzo­nej pier­si z kur­cza­ka bez skóry,
• 1 łyż­ka TABASCO Original,
• 1/4 szklan­ki TABASCO Jalapeno,
• 3/4 szklan­ki so­su pomidorowego,
• 1 łyż­ka oli­wy z oli­wek, np. Carbonell,
• 1 zmiaż­dżo­ny zą­bek czosnku,
• 1 czer­wo­na papryka,
• 1 po­kro­jo­na w krąż­ki żół­ta papryka,
• 1/4 szklan­ki tar­te­go se­ra Cheddar,
• 1 łyż­ki po­sie­ka­nej świe­żej kolendry.

Wędzonego kur­cza­ka łą­czy­my z so­sem TABASCO Jalapeno, przy­kry­wa­my i wsta­wia­my do lo­dów­ki na co naj­mniej 2 go­dzi­ny lub na noc, ob­ra­ca­jąc od cza­su do cza­su. Po tym cza­sie kur­cza­ka wyj­mu­je­my z ma­ry­na­ty i kro­imy w cien­kie plastry.

W osob­nej mi­sce mie­sza­my oli­wę, sos po­mi­do­ro­wy, TABASCO Original i czo­snek w ma­łej mi­sce. Powstałą mie­szan­ką sma­ru­je­my spód piz­zy i do­da­je­my za­ma­ry­no­wa­ne­go kur­cza­ka, pa­pry­ki i ser. Pieczemy ok. 15 mi­nut, piz­za bę­dzie go­to­wa gdy brze­gi lek­ko wy­ro­sną a ser się roz­to­pi. Gotową piz­zę na­le­ży po­sy­pać po­sie­ka­ną ko­len­drą po­da­wać natychmiast.