Święty Mikołaj to ulu­bio­ny świę­ty do­ro­słych jak i dzie­ci, bo chy­ba każ­dy cie­szy się na myśl o po­dar­kach, ja­kie w je­go imie­niu do­sta­je 6 grud­nia. Ciekawe, że mi­mo iż tak po­pu­lar­ny, jest jed­no­cze­śnie tak ma­ło zna­ny. W świa­do­mo­ści spo­łecz­nej funk­cjo­nu­je ja­ko mi­ły, gru­ba­śny sta­ru­szek z si­wą bro­dą, czer­wo­ną pom­po­nia­stą czap­ką i ta­kimż ku­bracz­kiem. Temu, mi­łe­mu skąd­inąd, kra­sna­lo­wi tak da­le­ko do świę­te­go Mikołaja bi­sku­pa, jak ka­losz­kom w ko­lo­ro­we kwiat­ki do la­kie­ro­wa­nych bu­ci­ków na obcasie 😉

Zanim więc za­bie­rzesz się do dru­ko­wa­nia, wy­ci­na­nia i kle­je­nia fi­gur­ki świę­te­go Mikołaja, za­chę­cam go­rą­co: po­czy­taj i po­słu­chaj jak to na­praw­dę by­ło z tym świę­tym Mikołajem…

Pieśń o Świętym Mikołaju Biskupie.

1. Krzyknijmy wszy­scy, zgod­ne­mi gło­sa­mi, Winszując so­bie wza­jem z nie­bio­sa­mi: Że się na­ro­dził mi­ło­ścią prze­ję­ty. Mikołaj święty.

2. Ledwie żyć bo­wiem w pie­lusz­kach po­czy­na, Aż za­raz Bogu post ostry za­czy­na, Zachowując go aż do ostat­nie­go, Skonania swego.

3. W mło­do­ści swo­jej, mar­no­ścia­mi świa­ta Mężnie po­gar­dza, i wszyst­kie swe la­ta Trawi w na­ukach, Anielskiej czy­sto­ści, I pobożności.

4. Zmarłych ro­dzi­ców do­bra po­zo­sta­łe, Daje ubo­gim i na Boską chwa­łę: A piel­grzy­mu­jąc w świę­tej Palestynie, Cudami słynie.

5. W okręt na­po­wrót z że­gla­rza­mi wsia­da, Przyszłą na­wał­ność mor­ską prze­po­wia­da: Lecz za mo­dli­twą je­go strasz­ne wa­ły, Wkrótce ustały.

6. Panieństwo có­rek, gdy ro­dzic ubo­gi Myśli za­prze­dać, po­sag w zło­cie dro­gi Okienkiem wrzu­ca, czy­stość za­cho­wu­je, Złą myśl tamuje.

7. Kapłanem bę­dąc gdy od lu­dzi stro­ni, Bóg mu swym gło­sem wiel­ce te­go bro­ni, Iść roz­ka­zu­je do Miry Lickiego Miasta głównego.

8. Tam nie­zna­jo­my, po śmier­ci prze­szłe­go Biskupa, zgod­nie z zrzą­dze­nia Boskiego, Od zgro­ma­dze­nia Biskupów ob­ra­ny, Konsekrowany.

9. Doskonale się w cno­tach roz­krze­wiw­szy, Światem i so­bą zu­peł­nie wzgar­dziw­szy, Niezliczonemi cu­da­mi uczczo­ny, Został wsławiony.

10. Trzech osą­dzo­nych na gar­dło nie­słusz­nie Mieszkańców Miry, od stra­ce­nia dusz­nie Uwalnia, zno­wu są­dzić roz­ka­zu­je, Złość pokazuje.

11. Kupca gdzie­in­dziej z zbo­żem ja­dą­ce­go, Pieniądz mu daw­szy, do mia­sta swo­je­go Dziwnie ob­ra­ca, cie­szy utra­pio­nych, Głodem zmorzonych.

12. Wszyscy któ­rzy się je­mu po­le­ca­li, Dziwnej po­mo­cy za­wsze do­zna­wa­li: Każdy w po­trze­bie swej był wspo­mo­żo­ny, I pocieszony.

13. Pełen cnot, cu­dów, za­sług, gor­li­wo­ści, Gdy się wy­bie­ra do nie­ba wiecz­no­ści, Słyszy we­so­łe Aniołów śpie­wa­nie, Powinszowanie.

14. Nawet po śmier­ci w Bar cu­da­mi sły­nie, Nikt się nie za­wiódł na je­go przy­czy­nie: Wszyscy któ­rzy się do nie­go uda­ją, Łaski doznają.

15. I my cię tak­że po­kor­nie wzy­wa­my, A ja­ko dzie­ci do oj­ca wo­ła­my: Broń nas i ra­tuj w wsze­la­kiej po­trze­bie, Prosimy ciebie.

16. Spraw, by­śmy w two­je śla­dy wstę­po­wa­li, Coraz to wię­cej cno­ty przy­mna­ża­li: Byśmy za to­bą świę­ty Mikołaju, Doszli do raju.

Źródło Forum Śpiew kościelny

Na nie­co gru­bym pa­pie­rze wy­dru­kuj sza­blon świę­te­go Mikołaja i sta­ran­nie wy­tnij wszyst­kie części.

Weź rę­ka­wy i sklej je tak, by po­wsta­ła pła­ska, po­dłuż­na „kie­szon­ka”, w któ­rą wsu­niesz mi­ko­ła­jo­we rę­ce. Nie za­kle­jaj otwo­ru po­środ­ku rę­ka­wów – to miej­sce na gło­wę i na gór­ną część alby.

Wciśnij rę­ka­wy z rę­ka­mi na gó­rę al­by, po­tem na­ło­żysz na nią ornat.

Czas na gło­wę. Sklej ją w ru­lon, a po­tem do­klej ostroż­nie mitrę.

Teraz mu­sisz na­ło­żyć na sie­bie wszyst­kie czę­ści. Na al­bie masz już rę­ka­wy. Teraz na­łóż or­nat i wsuń gło­wę w po­zo­sta­wio­ny otwór. Głowa jest jed­nym z naj­waż­niej­szych ele­men­tów – to dzię­ki niej ca­ła fi­gur­ka nie roz­pa­da się. Żeby or­nat się nie prze­su­wał, mu­sisz przy­kle­ić go de­li­kat­nie do alby.

Z po­dłuż­ne­go pa­ska pa­pie­ru świę­ty Mikołaj bę­dzie miał pa­sto­rał. Zawiń go de­li­kat­nie z jed­nej stro­ny przy po­mo­cy no­ży­czek lub no­ża i do­klej do rę­ki. Doklej wo­rek z pre­zen­ta­mi i gotowe 🙂